مهم‌ترين كاربرد واقعي كامپيوتر در عصر حاضر استفاده
از آن جهت ورود اطلاعات، پردازش اطلاعات و گزارش‌گيري
مي‌باشد. اين سه عنصر اجزاي مهم يك سيستم اطلاعاتي به
حساب مي‌آيند.
به عنوان مثالي از يك سيستم اطلاعاتي مي‌توان يك سيستم
انبارداري مكانيزه را در نظر گرفت. وقتي اپراتور ورود
اجناس به انبار يا خروج اجناس از انبار را ثبت مي‌كند،
ما با قسمت ورود اطلاعات سر و كار داريم.
زماني كه از كامپيوتر مي‌خواهيم كه ليستي از ميزان
موجودي كالا در انبار به ما ارائه دهد، در ابتدا
پردازش اطلاعات در كامپيوتر به انجام مي‌رسد و نتيجه
به صورت يك گزارش در مانيتور يا چاپگر ارائه مي‌شود.
بنابراين هرجا در ارتباط با كامپيوتر به اين سه عنصر
نياز داشته باشيم، در واقع با يك سيستم اطلاعاتي مواجه
هستيم.
براي اجراي يك سيستم اطلاعاتي در يك سازمان لازم است
كه در ابتدا نيازهاي اطلاعاتي در آن سازمان به خصوص از
طريق مصاحبه‌ها، شناسايي و تحليل شود و بر مبناي آن
صورت مسأله تعيين گردد. سپس سيستم اطلاعاتي طراحي شود
و بر مبناي مستندات طراحي، آن سيستم پياده‌سازي شود و
نتيجه در سازمان موردنظر نصب و اجرا شود.
پشتيباني از
سيستم اطلاعاتي به دليل مشكلات كاري و پاسخ‌گويي به
نيازهاي جديد نيز از ديگر قدم‌هاي اجراي يك سيستم
اطلاعاتي مي‌باشد.
روش‌ساز در تمام اين مراحل تجربيات فني دارد و
توانايي‌هاي اجرايي آن در اين زمينه كامل است. |
يكي از انواع سيستم‌هاي اطلاعاتي كه به خصوص مورد توجه
روش‌ساز نيز هست، سيستم‌هاي اطلاعات مديريت (MIS)
مي‌باشد. اصل كلي در سيستم‌هاي اطلاعات مديريت آن است
كه مديران در يك سازمان بايد در كوتاه‌ترين زمان ممكن
به كليه‌ي اطلاعات مورد نياز خود دسترسي پيدا كنند
رويكرد اساسي روش‌ساز در سيستم‌هاي اطلاعاتي سيستم‌هاي
اطلاعات مديريت است. به اين معنا كه حتي سيستم‌هاي غير
مديريتي را به گونه‌اي طراحي مي‌كند كه جهت استفاده از
آن در يك سيستم اطلاعات مديريت كمترين تغيير لازم
باشد.
انجام سيستم‌هاي اطلاعاتي به صورت برنامه‌هاي
كاربردي مبتني بر وب نيز امتياز مهم روش‌ساز محسوب
مي‌شود.
 |